Praskie zakątki

Czasem fajnie jest zabawić się w turystę we własnym mieście. 

Powłóczyć się po rejonach, które są nam obce (choć nie ukrywam, że najlepiej robić to z kimś, dla kogo nie są one aż takie obce, żeby uniknąć ewentualnego zagubienia w godzinach wieczornych w dzielnicy o wątpliwej sławie), bez planu, bez celu - po prostu snuć się po ulicach, oglądając stare, rozpadające się kamienice, pamiętające jeszcze czasy przedwojenne, mnóstwo malutkich kapliczek niepozornie poupychanych w bramach podwórek, lub też - przeciwnie - wyeksponowanych na niewielkich skrzyżowaniach. 

Pstryknąć zdjęcie wylegującemu się na okiennym parapecie kotu, który przygląda się nam z apatyczną obojętnością. 

Zobaczyć coś, a nie tylko patrzeć. 

Praski piękny leniwiec:

Typowe praskie podwórko z kiedyś piękną, a dziś mocno zaniedbaną kamienicą. 

Słynni grajkowie - po wrzuceniu monety, rozlegają się dawne warszawskie szlagiery:

Jedna z wielu kapliczek: 

 

 No i Praga by night :)