"Zanim zasnę", czyli nietypowo książkowo :)

Za oknem szaro, buro i ponuro, do tego mamy weekend, czyli warunki idealne do spędzenia czasu w domowym zaciszu, z jakąś wciągającą lekturą. 

Dobrze się składa, bo z tym właśnie do Was dziś przychodzę :) 

Moja dzisiejsza polecanka nie należy do literatury wybitnej, ale w sam raz nadaje się na miłe kilka godzin, a pod koniec trzeba uważać, bo możemy stracić kontakt z rzeczywistością (autor jest całkiem niezły jeśli chodzi o budowanie napięcia, chociaż prawdopodobieństwo, że taka historia wydarzyłaby się naprawdę, jest minimalne). 

No, dobra, do rzeczy. Mówię o książce "Zanim zasnę", której autorem jest S.J.Watson. Co ciekawe, to jego debiut, który od razu wskoczył na 7 miejsce New York Timesa, został przetłumaczony na jakiś miliard języków i oczywiście planowana jest ekranizacja - tak więc czytajcie, dopóki możecie, bo choć dosyć lubię Ridleya Scotta (to on kupił prawa do filmowania) to jednak obawiam się, że może wyjść z tego mega gniot...

Natomiast co do pana S.J. Watsona, to muszę przyznać, że jak na debiutanta, radzi sobie naprawdę dobrze - z ciekawością będę śledzić, czy i co jeszcze uda mu się spłodzić (literacko oczywiście!). 

Niestety uprzedzam z góry, że opis będzie brzmiał o wiele gorzej niż sama fabuła. Mamy bowiem Christine, która po przeżytej 12 lat wcześniej traumie. straciła pamięć, a właściwie jej część odpowiadającą za magazynowanie wspomnień - tych niedawnych. Obecnie ma lat 47 i każdego dnia budzi się z przerażeniem, że jest w obcym miejscu, otoczona ludźmi, których nie zna. W dodatku mentalnie zatrzymała się gdzieś na poziomie dwudziestolatki, w związku z czym ma również problem z przystosowaniem się do życia jako kobieta w średnim wieku.

Codziennie od nowa musi uczyć się tego, że ma męża, a także poznawać kolejne fakty ze swojej przeszłości. Jednak trwa do tylko do momentu zapadnięcia w sen. Bowiem następnego dnia cała zabawa zaczyna się od zera, a Christine zapomina, co działo się poprzedniego dnia. No, do czasu oczywiście :) Wiadomo, że prędzej czy później musi nastąpić jakiś zwrot, bo inaczej ciągnęłoby się to przez kilkanaście tomów :)

Brzmi zawile, wiem. I tak trochę jest - na szczęście autor nie znęca się nad nami opisem KAŻDEGO kolejnego dnia, chociaż jak dla mnie, i tak jest ich odrobinę za dużo. Już po kilku stronach bowiem doskonale rozumiemy frustrację głównej bohaterki, która boryka się z własną tożsamością oraz tym, co jej się przydarzyło, przy czym oczywiście skazana jest na pomoc swojego męża oraz tajemniczego lekarza. 

W międzyczasie okazuje się, że nic nie jest takie, jak się wydaje i ci, którzy powinni być dla niej ostoją i wsparciem, z jakiegoś powodu ukrywają przed nią prawdę, tkając wokół niej sieć kłamstw. Dochodzenie do tego, co wydarzyło się 12 lat wcześniej i od czego wszystko się zaczęło, to dla Christine długa i żmudna droga, którą kroczymy wraz z nią. 

Powiem tak - książkę czyta się bardzo dobrze, nie mam zastrzeżeń ani do języka, ani jakoś specjalnie do fabuły, pod warunkiem oczywiście, że przymkniemy oko na oczywiste absurdy. Nie wyobrażam sobie bowiem takiego obrotu spraw jak w powieści (nie chcę zdradzać Wam zakończenia, które ma być zaskoczeniem, dlatego wybaczcie te enigmatyczne opisy), no ale może w Anglii jest inaczej :) 

Tak czy inaczej - w kategorii nietypowy kryminał, a raczej powieść obyczajowa z suspensem, "Zanim zasnę" plasuje się moim osobistym rankingu całkiem wysoko i polecam ją jako niezłą rozrywkę na jesienne wieczory. 

Książkę wydało wydawnictwo Sonia Draga, ma 407 stron (ale zapewniam, że szybko się czyta!) :)